در روستای زیبای معصوم آباد، پای صحبت‌ خانم فرهادآبادی نشستیم، با لهجه شیرین لری وضعیت خود را اینچنین شرح می‌داد: «… من بودم و یک خانواده نسبتاً شلوغ، با همسری از کار افتاده که برای امرار معاش و خرج زندگی و کسب روزی حلال به صورت فصلی به تهران و شهرهای بزرگ سفر می‌کرد، این اواخر، دیگر توان کارگری نداشت. زندگی به سختی می‌گذشت. یکی از دخترها را تازه فرستاده بودیم خانه بخت، و برای تهیه جهیزیه مجبور شدیم زیر بار کلی قرض و بدهی برویم. مشکلات ما کم بود، حالا نگرانی و استرس بازپرداخت بدهکار‌ی‌هایمان هم با این درآمد اندک به آن اضافه شده بود.

اواخر تابستان 97 یک گروه از طرف بنیاد برکت ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) وارد روستا شدند و توضیحاتی در خصوص طرح های اشتغالزایی بنیادبرکت دادند. اسم و مشخصاتم را برای دریافت حمایت و تسهیلات اشتغالزایی ثبت کردند. پس از حدود یک ماه با من تماس گرفتند، بازدید آمدند و برای تکمیل پرونده و دریافت وام به بانک معرفی شدم. خدا به تسهیلگر بنیاد خیر بدهد، تقریباً همه کارها را خودش انجام داد.

شکر خدا توانستم با دریافت تسهیلات بنیاد برکت، دو راس گاو شیری خریداری کنم. با کمک خدا و تلاشی که کردیم، با فروش شیر و دوغ و کشک و …، زندگی ما روز به روز بهتر می‌شد. الان بعد از حدود یک سال و نیم، صاحب چهار رأس گاو شیری هستیم. خدا را شاکرم و از مسئولین بنیاد برکت کمال قدردانی را دارم که با کمک آنها  توانستم زندگی خودم و خانواده‌ام را  به آرامش برسانم و به آینده امیدوار باشم».